LinkWithin

Related Posts Widget for Blogs by LinkWithin

27 Nisan 2009

DALGIÇ EŞİ OLMAK ...

Annemin iki yıl önce dergide yayınlanan yazısı geçti elimize :) Babamın profesyonel bir dalgıç olduğundan bahsetmişmiydim :) annem bu durumu ile ilgili duygularını yazmıştı ve konu ile ilgili bir dergide bu yazıyı yayınlamıştı ,işte o yazı ;)

Dalgıç eşi olmak ?

Eşimle tanıştığım ilk zamanlar da bana bu sporla ilgilendiğini söylediğinde her ne kadar yüzme dahi bilmesem de benim de ileride bir sualtı sevdalısı olacağım aklımın ucundan geçmezdi. Kurallarına harfiyen uyulup, dikkatli yapıldığında, hırslara kapılmadığınız da hiçbir tehlikeli ve korkutucu yanı olmadığını öğrendiğim bu sporu çok sevdim, hafta sonu yaklaşırken eşimin arkadaşları ile arasın da başlayan telefon trafiğinden bir dalış organizasyonunun yapıldığını anlayabiliyorum artık.

Yüzünde ki o heyecanı ve sabırsızlığı anlayışla karşılıyor ve seviyorum, günlerce boğuştuğu iş stresi, hayat mücadelesi, aldığı sorumluluklar için de kendisine ait olan bu birkaç gün çok değil bence keşke daha fazlasını yaşayabilse.

Günler yaklaştıkça nerede kalınacak, kimlerle gidilecek, hangi malzemeler götürülecek en küçük ayrıntısına kadar planlıyor, gittikleri yerin temiz olup olmaması, uzak yada kısa olması, beş kişilik araba da yedi sekiz kişi artı malzemeleri ile yarı uykulu yarı uyanık olması onu hiç etkilemiyor, sanırım bunda ki keyfi sadece siz dalgıçlar anlıyorsunuz biz eşlerinize de sizi anlamaya çalışmak düşüyor ve serüveniniz başlıyor..

Her ne kadar içim rahat yolcu etsem de bize ait olmayan bir dünyaya kısa surede olsa ziyarette bulunduğu için aklım onda, sualtı dünyasına bir süreliğine de olsa dahil olmanın çok özel olduğunu söylüyor, ürkütücü bir o kadar da gizemli bir sessizlik sadece nefes alıp verişini ve denizin kendine özgü çıkardığı o büyülü sesi duyabilirsin diyor.. Saatler ilerleyince hatır sormak için arıyorum ve sudan çıkar çıkmaz ara diye sıkı sıkı tembihliyorum, aslında yersiz endişeler bunlar çünkü eşimin bu sporu bilinçli, disiplinli, kurallarına uygun bir şekilde yaptığını biliyorum.

Zaman ilerleyip telefonum çaldığında yüzümde kocaman bir tebessümle endişelerimden uzak, balık varmı diye soruyor ve aklın bizde kalmasın diyerek iyi eğlenceler dileyerek telefonu kapatıyorum. Dalgıç gruplarına dâhil olduğumdan beri gözlemlediğim bir şey var, bu sporla uğraşan bazı arkadaşlarımızın eşleri, çok fazla endişeli davranarak hem kendilerini hem eşlerini üzüyor, dalışa gitmek bin bir bahane bulmayı gerektiren bir işkenceye dönüşüyor,kahvede, bilgisayar başında, televizyon karsısın da zamanını boşa harcamak ve körelmek yerine bu sporla ilgilenerek, eşimin kendini geliştirdiğini, kısıtlı imkanlarla yaşamayı öğrendiğini, sosyal çevresini genişlettiğini görerek onunla bir kez daha gurur duyuyor ve İki buçuk yaşında ki kızımın da ileride babası gibi iyi bir dalgıç olmasını diliyorum.

Bu sporun her ne kadar yapamasam da bana da çok büyük katkıları oldu , aralıklarla düzenlenen organizasyonlar da dalgıç eşleri ile bir araya geldik, tanıştık, birbirimizi ağırladık, sıkıntılarımızı endişelerimizi paylaşarak birbirimizi rahatlattık destek olduk, o kadar büyük bir aile olduk ki bayanlar olarak bizde çeşitli konular hakkın da paylaşımlar da bulunduğumuz bir forum kurduk

Dalışa gönül vermiş her dalgıcın arkasın da anlayışı bir eşin olduğunu düşünüyorum..

( Yunus ) Melis Ulaş ın bir yerde okuduğum ve çok beğendiğim bu şiirini de sizlerle paylaşıp , rastgele demek istiyorum.

Şenay GÜL
-----------------

Denizin mavisinden uzandık geceye...
Hayat koşturmacası, dertler, sıkıntıları bohça yapıp, Yol kenarındaki uçuruma fırlattık.


Ahh, bu yolculukları çok seviyorum... Kendim için yaşadığımı, dibine kadar var olduğumu hissediyorum. "GİTMEK" var ya, O ruhunun her bir köşe bucağını dalgalandırıp, İliklerine hayallerini doldurup gitmek...

Maviye, engin denizlere, suya, tuza bulamak yüreğini... Anlaşıldığını ve paylaşıldığını bilmek... "Ancak yaşayan bilir" dercesine kenetlenmek... Uçmak, kopmak, sorumluluklara paydos, Kendi gerçekliğini yaşamaya evet demek...

Öyle büyük ve önemli bir kaçış ki bu yaşadığımız... Özümüze dönüş bu adını koymakta zorlandığımız. Cebimizde mavi mavi hayaller taşırız...

Biz "DERİNLERİN ÇOCUKLARIYIZ"....
Yüreğimiz tuzlu, gözlerimiz buğuludur bizim...
Sevmeyi sevilmekten önde tutarız...
Biz "DERİNLERIN ÇOCUKLARIYIZ"...
Çook derinlerden geldik dünyaya...
Suyun dansıyla büyüdük...
Dalgasıyla hesaplaştık biz...
Her mavi anıda, her serüvende, her düşülen yeni yolda, Her paylaşımda, çoğalır, çoğalırız...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

okuYORUM :)