LinkWithin

Related Posts Widget for Blogs by LinkWithin

9 Şubat 2011

Çalışan Annelerin....çocukları


Güzel bir şiire rastladım bugün...
İçkiden bahsetmeden..içkinin çocuk üzerinde ki etkisi işlenmiş..
Aynı zaman da çalışan anneye özlem....
---------

Çocuktum daha
Uyuyan bir baba
Yavaşça yaklaşıyorum yanına
Yine biberonu yanında
Gözlerine de uyku çökmüş

‘’Seni seviyorum baba’’
Bir hışımla eli yanağımda
Sonra yuvarlanıyorum yatağın ayak ucuna

Elindeki biberon olmak vardı baba
Hiç değilse o hep yanında
Gözün gibi bakıyorsun ona
Neyimiz varsa veriyorsun da
Gerçi neyimiz kaldı geriye baba

Çocuktum daha
Uyuyan bir baba

Annemin elinde toz bezi
Sabah sekiz akşam yedi..
Pencere kenarlarında annemi bekleyerek çocukluğum geçti…
İşte sevimli bir haber
Annem,annem göründü biraz ötede
Koşarak açıyorum kapıyı,
Yorgun bir bedeni karşılıyor gözlerim

‘’Anne seni çok özledim’’

Yorgunum oğlum…(kızım)
Eski bir hayali yüzdürüyordum susuzlukta
Annemin elindeki çantada..
Babamın biberonu alınmış gazeteye sarılı masada
Gözlerim ufak bir çikolata arıyor ama..
Yok…

Babamın büyümesini bekleyene kadar
Ben rafa kaldırıyorum çocukluğumu…

Büyüdüm..
Şimdi tozlu raftan elimde kalan;
Babamın biberonu,
Annemin toz bezi,
Susuzlukta yüzdürdüğüm kırık dökük bir hayal..

Çocukluk benim dilimde
Babamın büyümeyişi,benim ise hiç küçülemeyişimdi

Mihrican KESKİN

2 yorum:

  1. Ne güzel bir şiir.Ne doğru anlattığı..kendi isteklerimiz uğruna harcanılan çocuklar.
    Duygulandım şimdi..

    YanıtlaSil
  2. "Çocukluk benim dilimde
    Babamın büyümeyişi,
    benim ise hiç küçülemeyişimdi..."
    :(

    YanıtlaSil

okuYORUM :)