Çocuktum daha
Uyuyan bir baba
Yavaşça yaklaşıyorum yanına
Yine biberonu yanında
Gözlerine de uyku çökmüş
Seni seviyorum baba
Bir hışımla eli yanağımda
Sonra yuvarlanıyorum yatağın ayak ucuna
Elindeki biberon olmak vardı baba
Hiç değilse o hep yanında
Gözün gibi bakıyorsun ona
Neyimiz varsa veriyorsun da
Gerçi neyimiz kaldı geriye baba
Çocuktum daha
Uyuyan bir baba
Annemin elinde toz bezi
Sabah sekiz akşam yedi..
Pencere kenarlarında annemi bekleyerek çocukluğum geçti
İşte sevimli bir haber
Annem,annem göründü biraz ötede
Koşarak açıyorum kapıyı,
Yorgun bir bedeni karşılıyor gözlerim
Anne seni çok özledim
Yorgunum oğlum
(kızım)
Eski bir hayali yüzdürüyordum susuzlukta
Annemin elindeki çantada..
Babamın biberonu alınmış gazeteye sarılı masada
Gözlerim ufak bir çikolata arıyor ama..
Yok
Babamın büyümesini bekleyene kadar
Ben rafa kaldırıyorum çocukluğumu
Büyüdüm..
Şimdi tozlu raftan elimde kalan;
Babamın biberonu,
Annemin toz bezi,
Susuzlukta yüzdürdüğüm kırık dökük bir hayal..
Çocukluk benim dilimde
Babamın büyümeyişi,benim ise hiç küçülemeyişimdi
Mihrican KESKİN
Ne güzel bir şiir.Ne doğru anlattığı..kendi isteklerimiz uğruna harcanılan çocuklar.
YanıtlaSilDuygulandım şimdi..
"Çocukluk benim dilimde
YanıtlaSilBabamın büyümeyişi,
benim ise hiç küçülemeyişimdi..."
:(